18 maart 2020 kwamen Moniek en Vera met elkaar in contact. Vera schrijft graag verhalen en wil hier ook mensen mee verblijden. Het begon allemaal klein en is ondertussen een grote passie geworden. Lees hier het verhaal achter Vera’s verhalen en hoe zij mensen opvrolijkt gedurende de Coronacrisis.
Vera is een natuurtalent als het gaat om verhalen schrijven. “Ik was 6 jaar, toen ging ik naar de
lagere school en toen leerde ik schrijven. Daar was ik redelijk goed in. Ik schreef maar door en bleef hier altijd maar mee doorgaan." Haar moeder ontdekte dat ze aardig kon schrijven en zei "“Het is zo leuk als je opa regelmatig een briefje kan schrijven!”. Mijn opa woonde ver weg. Ik schreef brieven naar hem en hij naar mij terug, 31 jaar lang!”
Het schrijven van verhalen kreeg in de loop der jaren een nieuwe wending. “Ik schreef altijd voor de gezelligheid, tot ik 20 jaar terug een computer kreeg.” vertelt Vera. “Mijn dochter had die nodig voor haar schoolwerk. Ik wou leren met de computer omgaan, zodat ik nog meer verhalen kon maken en deze ook kon versturen.” Daarbij zorgde het internet voor een extra pluspunt. “Door het internet kon ik voor het eerst ook plaatjes toevoegen aan mijn verhalen en dat vond ik er ontzettend leuk uitzien”
Vera weet goed waarom ze het doet. “Ik vind het leuk als ik iets beleefd heb en dat ik het om kan zetten in iets blijvends. Je denkt dat je alles wel weet van vroeger, maar dat is niet zo. Ik vind soms verhalen van 20 jaar geleden terug en dan denk ik ‘Ooh ja!’ Dat had ik mij anders niet meer kunnen herinneren.” Vera haalt haar inspiratie uit het dagelijks leven. “Ik observeer ook graag mensen, dan zie ik iets of gebeurt er iets wat leuk is voor een verhaal en ja, zo gaat dat dan.”
Plots kreeg Vera een nieuwsbrief binnen vanuit Club Goud. “Ik kreeg een mail binnen van Moniek gedurende de Coronatijd. Er stond dat ze zoeken naar mensen die iets voor ouderen willen doen. Ik heb gereageerd op de nieuwsbrief en mijn verhalen aan Moniek aangeboden.” Moniek was hier zeer over te spreken en wou graag meer weten over Vera. “En toen is het balletje aan het rollen gekomen.”
Moniek kwam vervolgens met een voorstel. “Moniek vroeg mij of ik de verhalen die ik schreef ook in kon spreken. Nou, van het een komt het ander dus de verhalen spreek ik nu in.” Daar heeft ze zelf ook baat bij. “Mijn zoon stuur ik nu de ingesproken verhalen, ook mijn dochter en mijn man krijgen mijn verhalen, die stuur ik gewoon via de whatsapp.” Mijn schoonmoeder van 94 jaar leest ze ook graag. Toen ze ging voorlezen, kon ze nog meer voor anderen doen. “voor de corona las ik ook aan groepen regelmatig mijn verhalen voor.”
Lees hier de verhalen ‘Op de fiets’ en ‘Eten, at, gegeten’. Vera staat er voor open om meer verhalen met mensen delen. Wil jij meer lezen? Mail dan naar vera.van.hilten@gmail.com