top of page

‘De bezoekjes zijn altijd een stukje vrijheid in de dag’


Wat vinden de ouderen in het maatjesprogramma ervan dat er elke week zo’n jongeling op de koffie komt? We belden met mevrouw Reijers (92) om het vragen. Zij woont in de Nijmeegse woonzorglocatie Boszicht van ZZG zorggroep waar haar maatje Baukje wekelijks op bezoek komt.


Dag mevrouw Reijers! Kunt u uitleggen waarom u meedoet aan het maatjesprogramma? “Nou ik kan heel slecht stilzitten. Zodra ik ga zitten zeggen mijn voeten: ‘niets daarvan, je moet bewegen’. Ik ben dus altijd druk bezig, bijvoorbeeld met mijn boek. Daarin schrijf ik mijn hele levensverhaal op. Eerst werk ik op een kladje uit wat ik die dag wil vertellen en daarna schrijf ik het netjes over in mijn boek. Het maatjesprogramma leek me een gezellige manier om bezig te blijven.”


Hoe was het om uw maatje Baukje voor het eerst te ontmoeten? “Het klikte eigenlijk al heel gauw. Het zijn de aparte dingen waar je het eerst over gaat praten. Dat was dat de eierdopjesverzameling die ik op mijn kamer heb. 1800 stuks zijn het in totaal, dus dat is nog wel wat! Ze staan hier allemaal in de vitrinekast, en ik heb verteld haar waar ik ze allemaal heb gehaald en gekregen. Baukje was erg verbouwereerd toen ze mijn verzameling zag en heeft zelfs gevraagd of ze een foto mocht maken.”


Wat leuk! Vertel eens: hoe zien jullie bezoekjes er meestal uit? “Baukje komt op donderdag een uurtje langs. Dan zitten we hier aan de tafel en praten we over onszelf of over onze omgeving. Als Baukje binnenkomt en zegt ‘wat is het koud he?’, dan roep ik ‘ik zou het niet weten, want ik zit binnen”, lacht mevrouw Reijers. “Daarna gaat het vanzelf. We praten over de kinderen van Baukje en vaak gaat over vroeger. Dan komt er bij mij veel boven over de oorlog en wat ik toen allemaal heb meegemaakt. Dat snappen mensen van nu niet meer. ‘Is dat nou echt gebeurd?’, zegt Baukje dan.”


Hoe vind u het nou om zo’n jong iemand op bezoek te krijgen? “Ik ben er heel gezellig mee. Baukje is heel spontaan en we hebben meteen samen gelachen. Een grimas daar houd ik niet van, je moet zeggen wat je op je hart hebt en zo is Baukje ook. Haar bezoekjes zijn altijd een stukje vrijheid in de dag voor mij. Het is fijn om te kletsen. Tegen wie moet ik het anders vertellen? Als je de kans krijgt en iemand wil het horen, dan praat ik graag over vroeger en van alles.”

bottom of page